Informator TV-SAT, CCTV, WLAN

Nowa technika druku 3D pozwala drukować lepsze części robotów.

Druk 3D jest dziedziną, która w ostatnim czasie rozwija się niezwykle szybko. Rodzina materiałów wykorzystywana do druku 3D ciągle się poszerza. Choć technologia ta wcześniej ograniczała się do szybko utwardzalnych tworzyw sztucznych, to obecnie dostosowano ją również do tworzyw wolno utwardzalnych, które mają ulepszone właściwości elastyczne oraz są trwalsze i solidniejsze. Zastosowanie takich polimerów jest możliwe dzięki nowej technologii opracowanej przez naukowców z ETH Zurich i amerykańskiego start-upu. W rezultacie badacze mogą teraz w jednym procesie drukować w 3D złożone, trwalsze części robotów z różnych materiałów wysokiej jakości.

Korzystając z nowej technologii, naukowcom z ETH Zurich po raz pierwszy udało się za jednym razem wydrukować robotyczną dłoń zawierającą kości, więzadła i ścięgna wykonane z różnych wolno utwardzalnych polimerów tiolenu. Polimery te, mają bardzo dobre właściwości elastyczne i po zgięciu wracają do pierwotnego stanu znacznie szybciej niż poliakrylany, dzięki czemu idealnie nadają się do wytwarzania elastycznych wiązadeł ręki robota. Ponadto sztywność tiolenów można bardzo łatwo dostosować aby spełnić wymagania miękkich robotów, które w porównaniu z robotami wykonanymi z metalu, zmniejszają ryzyko obrażeń podczas pracy z ludźmi i lepiej radzą sobie z delikatnymi towarami.

Drukarki 3D zazwyczaj wytwarzają obiekty warstwa po warstwie. Dysze osadzają dany materiał w lepkiej postaci w każdym punkcie, a następnie lampa UV natychmiast utwardza każdą warstwę. Poprzednie metody wykorzystywały urządzenie, które po każdym etapie utwardzania zdrapywało nierówności powierzchni. Działa to tylko w przypadku szybko utwardzających się poliakrylanów. Wolno utwardzające się polimery, takie jak tioleny i epoksydy, mogłyby spowodować zaklejenie mechanizmu zgarniającego nadmiar materiału. Aby dostosować się do wykorzystania wolno utwardzających się polimerów, naukowcy udoskonalili druk 3D, dodając skaner laserowy 3D, który natychmiast sprawdza każdą wydrukowaną warstwę pod kątem wszelkich nieprawidłowości powierzchni. Mechanizm sprzężenia zwrotnego kompensuje te nieprawidłowości podczas drukowania kolejnej warstwy, obliczając w czasie rzeczywistym i z niezwykłą dokładnością wszelkie niezbędne korekty ilości drukowanego materiału. Oznacza to, że zamiast wygładzać nierówności, nowa technologia po prostu uwzględnia nierówności przy drukowaniu kolejnej warstwy. Za opracowanie nowej technologii druku odpowiadał Inkbit, spółka typu spin-off MIT. Naukowcy z ETH Zurich opracowali kilka zastosowań robotycznych i pomogli zoptymalizować technologię drukowania pod kątem stosowania z wolno utwardzającymi się polimerami. Naukowcy ze Szwajcarii i USA opublikowali wspólnie technologię i jej przykładowe zastosowania w czasopiśmie Nature.

Zarządzanie użytkownikami w rejestratorach IP Sunell.

Obsługa systemów monitoringu powinna mieć ograniczone uprawnienia – dostosowane do pełnionej funkcji. W systemach IP Sunell użytkownika można przypisać do 3 grup dostępowych o predefiniowanych uprawnieniach, które można ustawić dla każdej kamery:

Jeśli administrator zdecyduje się na stworzenie konta użytkownika, może wymusić zmianę hasła co określony przedział czasowy lub określić datę wygaśnięcia hasła (można w ten sposób dać dostęp na określony czas, np. jeden dzień żeby przeglądnąć nagrania). Dodatkowo, jeśli dostęp do nagrań ma być szczególnie chroniony to każdorazowe odtwarzanie może wymagać podania hasła administratora.

Rodzina dekoderów SIGNAL DVB-T2/HEVC.

Szacuje się, że w dalszym ciągu wielu użytkowników naziemnej telewizji cyfrowej posiada stare odbiorniki, które nie obsługują najnowszego standardu DVB-T2/HEVC. Informacja ta jest o tyle ważna, że pod koniec roku (15-19 grudnia 2023) w Polsce multipleks MUX-3 zostanie przełączony do standardu DVB-T2/HEVC. Dla tych użytkowników, którzy nie posiadają odbiornika wspierającego nowy standard oznacza brak możliwości oglądania naziemnej telewizji (z wyjątkiem Nowa TV, Zoom TV, WP, Metro). Tylko telewizor pracujący w tym systemie (lub telewizor wyposażony w odbiornik „przystawkę STB” – tuner DVB-T2/HEVC) jest w stanie poprawnie odtwarzać obraz oraz dźwięk. W ofercie firmy DIPOL znajduje się rodzina tunerów marki SIGNAL do odbioru sygnału DVB-T2/HEVC : T2-MINI A99313 oraz T2-BOX A99314.

Odbiornik Signal T2-MINI A99313 to rozwiązanie dedykowane dla instalacji hotelowych. Tuner Signal T2-MINI A99313 jako jedyny z dostępnych tego typu typu rozwiązań na rynku, został zaprojektowany z myślą o instalacjach hotelowych. Niewątpliwie jedną z zalet są kompaktowe wymiary, które umożliwiają montaż odbiornika za telewizorem oraz czujnik podczerwieni wraz z diodą LED sygnalizującą stan odbiornika na dołączanym przewodzie, dzięki czemu można sterować tunerem który jest niewidoczny.

SIGNAL T2-BOX A99314 jest typowym odbiornikiem STB. Oprócz złącza HDMI, wyposażony jest w złącze EURO/SCART, dzięki czemu można podłączyć go do starych telewizorów.

Niewątpliwą zaletą obu odbiorników jest obsługa telewizora i tunera przy wykorzystaniu tylko jednego pilota. Pilot tunera posiada 5 przycisków programowalnych: włącz/wyłącz, zmiana źródła sygnału, głośności. Po zaprogramowaniu pilota tunera pilotem telewizora, nie ma potrzeby używania oryginalnego pilota telewizora. Odbiorniki obsługują funkcję HDMI-CEC. Jeżeli telewizor też obsługuje HDMI CEC (i funkcja ta jest jest włączona), to włączając/wyłączając tuner włącza/wyłącza się telewizor. Funkcja HDMI-CEC może przybierać nazwy handlowe charakterystyczne dla danego producenta sprzętu RTV, np.: Anynet+ (Samsung), Aquos Link (Sharp), BRAVIA Link/Sync (Sony), CE-Link (Toschiba), EasyLink (Philips), SimpLink (LG), VieraLink (Panasonic).

Wandaloodporna stacja bramowa w systemie wideodomofonowym IP Hikvision.

Do oferty firmy Dipol została wprowadzona jednoabonentowa stacja bramowa systemu IP Villa DS-KB8113-IME1 G73619 w wykonaniu wandaloodpornym, o stopniu ochrony IK09. Stacja ta doskonale sprawdzi się przy pracy w warunkach zewnętrznych narażonych na uszkodzneia mechaniczne. Wbudowana kamera kolorowa o rozdzielczości 2 Mpix z szerokimi kątami pokrycia (88° (H) / 45° (V)) wraz z oświetlaczem podczerwieni IR o zasięgu do 3 m, zapewnia prawidłową obserwację przez całą dobę. Panel posiada 1 wejście alarmowe oraz 1 wyjście przekaźnikowe (bez możliwości rozbudowy), dedykowane do otwierania furtki. Wbudowany głośnik i mikrofon oraz funkcja eliminacji echa i szumów pozwalają na uzyskanie dobrej jakości połączenia. Stacja bramowa wyposażona jest w port Ethernet pozwalający na zasilenie i podłączenie do sieci. Konfiguracja stacji bramowej możliwa jest za pomocą aplikacji iVMS-4200 lub bezpośrednio po zalogowaniu przez przeglądarkę internetową z wykorzystaniem wbudowanego webserwera. Zdalny podgląd i obsługa realizowane są za pomocą aplikacji Hik-Connect bez potrzeby przekierowywania portów. Stacja bramowa może być zasilana napięciem DC 12 V lub PoE (802.3af).

Problem z pomiarem OTDR? - sprawdź stan złącza.

Pomiary reflektometryczne realizowane są wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba dostarczenia kompletu informacji o stanie łącza optycznego. Mowa tu o tłumieniu całego połączenia oraz jego poszczególnych składowych: złączy, splitterów, spawów oraz samego włókna. Reflektometr dostarcza również informacji na temat wartości reflektancji dla zdarzeń o charakterze odbiciowym (np. złącza, spawy mechaniczne).

Podstawą realizacji poprawnych pomiarów jest, poza konfiguracją samego reflektometru, dbałość o czystość złącza pomiarowego. Czyścić należy zarówno złącze reflektometru, jak i wkładany do niego wtyk włókna rozbiegowego. Zaniechanie tej czynności może uniemożliwić wykonanie poprawnych pomiarów.

Na poniższym zdjęciu pokazano złącze reflektometru, który użytkowany był w sposób nieprawidłowy - złącze nie było regularnie czyszczone lub było czyszczone w sposób nieprofesjonalny. Zaowocowało to nagromadzeniem się brudu, który z kolei przyczynił się do zarysowania oraz powstania wżerów w czole złącza. Efektem był nieprawidłowy impuls na wyjściu reflektometru. Uszkodzone złącze powodowało duże odbicie impulsu już na początku światłowodu, a następnie jego kilkukrotne odbicia wtórne. Przedstawione to zostało na poniższym reflektogramie.

Instalatorzy wykonujący tego typu pomiary powinni bezwzględnie zaopatrzyć się w narzędzie do czyszczenia złączy światłowodowych. Najlepszym, bo najbardziej uniwersalnym rozwiązaniem będzie tutaj skorzystanie z tzw. "długopisów" - na przykład NTT Nanoclean-E3 L59161. Pozwalają one czyścić zarówno gniazda urządzeń (lub np. ferrule złączy wpiętych w adaptery w przełącznicach), jak i wtyki, po nałożeniu odpowiedniej końcówki.

Podstawy adresacji IP - cz. 3: adres sieci i adres hosta.

W poprzednim Informatorze omówiona została maska podsieci. W częściej trzeciej zostanie przedstawiona szczegółowa informacja na temat obliczania adresu sieci oraz hosta (IPv4) na podstawie maski sieciowej. Funkcją maski jest określenie ile kolejnych bitów w adresie IP stanowi adres sieci. Pozostałe bity określają już adresy konkretnego hosta w tej sieci (adres urządzenia końcowego). Tam, gdzie w masce bit ustawiony jest na 1, odpowiadający mu bit adresu IP należy do adresu sieci, natomiast tam, gdzie bit jest równy 0, odpowiadający mu bit adresu IP należy do adresu hosta.

Bity maski podsieci zawsze są ustawiane na 1 poczynając od bitu najbardziej znaczącego (potocznie: najstarszego), przykładowo:

W takim przypadku widać, iż adres sieci to:

W przypadku, gdy do obliczenia jest adres sieci, a do dyspozycji jest adres IP urządzenia oraz maska, należy wykonać obliczenia przy użyciu funkcji AND (wynik zawiera jedynkę wtedy, gdy w obydwu ciągach występuje jedynka):

Wynikiem funkcji AND jest adres sieci, po przekształceniu go na zapis dziesiętny ma on postać: 192.168.11.128.

Mając adres podsieci, można w prosty sposób obliczyć adres rozgłoszeniowy. W tym celu stosuje się negację bitów maski, a powstałą liczbę dodaje do adresu sieci:

Każdy z oktetów należy dodać do odpowiadającego mu oktetu adresu sieci. Jako że 3 pierwsze oktety to 0, wystarczy dodać ostatni: 128+127=255. Szukanym adresem rozgłoszeniowym w tej sieci jest więc adres: 192.168.11.255.

Umiejętność obliczania adresów przydaje się na przykład wtedy, kiedy operator przyznaje użytkownikowi pulę adresów IP. Najczęściej operator nie dostarcza listy z wyszczególnionymi adresami hosta, sieci bądź adresu rozgłoszeniowego. W dokumencie od operatora znajduję się tylko adres sieci i maska. Przykładowo użytkownik otrzymuje informację o przyznaniu adresacji 62.121.130.32/29 (zapis /29 oznacza maskę 255.255.255.248). Użytkownik sam musi obliczyć, iż adresem sieci jest 62.121.130.32, adresami hostów są adresy od 62.121.130.33 do 62.121.130.38 oraz adresem rozgłoszeniowym jest 62.121.130.39.

Zbiorcza instalacja telewizyjna w budynku wielorodzinnym. Produkty firmy TERRA przeznaczone do montażu w zbiorczych instalacjach RTV/SAT, to przede wszystkim sprzęt najwyższej klasy objęty czteroletnią gwarancją. Realizowane przy ich pomocy sieci telewizyjne zapewniają poprawny odbiór sygnału przez długi czas. Do cech wyróżniających multiswitchowy system TERRA zaliczyć można przede wszystkim:...>>>więcej