Informator TV-SAT, CCTV, WLAN

AI ponownie wspomoże medycynę.

Fińscy naukowcy z Uniwersytetu Jyväskylä i Okręgu Opieki Zdrowotnej Centralnej Finlandii, opracowali sieć neuronową opartą na sztucznej inteligencji, która pozwala na wykrycie wczesnej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego na podstawie zdjęć rentgenowskich. Wczesna diagnoza choroby jest niezwykle istotna, ponieważ może uchronić pacjenta przed zbędnymi badaniami, zabiegami, a nawet operacją wymiany stawu kolanowego. Należy tu wspomnieć, że choroby zwyrodnieniowe stawów kolanowych zaliczyć już można do grupy chorób cywilizacyjnych, które z roku na roku stają się coraz bardziej powszechne.

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszą dolegliwością związaną ze stawami na całym świecie. Szacuje się, że dolegliwość ta w samej Finlandii jest przyczyną aż 600 000 wizyt lekarskich rocznie i kosztuje gospodarkę narodową do 1 miliarda euro rocznie. Celem projektu przeprowadzonego przez naukowców, było wyszkolenie sztucznej inteligencji w taki sposób, aby rozpoznawała ona choroby zwyrodnieniowe stawów na podstawie zdjęcia rentgenowskiego. Jest to coś, co doświadczeni lekarze mogą zobaczyć i wyróżnić z obrazu, ale dotychczas nie dało się tego zrobić automatycznie. W praktyce sztuczna inteligencja próbuje wykryć, czy guzki piszczelowe w stawie kolanowym są kolczaste, czy też nie. Kolce piszczelowe mogą być przyczyną zwyrodnienia stawów. Do opracowania modelu AI wykorzystano około 700 zdjęć rentgenowskich, po czym model został zweryfikowany za pomocą około 200 zdjęć. Skuteczność modelu w porównaniu z oceną lekarzy została oceniona na 87%, co jest bardzo dobrym wynikiem.

Próby wsparcia się sztuczną inteligencją w tej dziedzinie diagnostyki podejmowane były już wcześniej, jednak do tej pory automat poprawnie rozpoznawał wyłącznie ciężkie przypadki. Nie było możliwe wykrycie wczesnych objawów choroby zwyrodnieniowej, co jest największą innowacją algorytmu stworzonego przez Finów.

Punkt dostępowy do budowy sieci WiFi w budynku.

TP-LINK EAP610 N25690 do zastosowań biznesowych to elastyczne, łatwe w instalacji i zarządzaniu oraz bezpieczne rozwiązanie dla sieci bezprzewodowych. Montaż urządzenia na ścianie lub suficie jest niezwykle prosty. Konfiguracja sieci WLAN oraz zarządzanie zostało uproszczone dzięki centralnemu oprogramowaniu zarządzającemu i zarządzaniu przez przeglądarkę www (nie jest wymagany kontroler). Automatyczne zarządzanie pasmem radiowym oraz uwierzytelnianie przy pomocy strony powitalnej czyni EAP610 idealnym rozwiązaniem dla wymagających środowisk, takich jak np. kampusy, hotele, centra handlowe czy biura. Urządzenie pracuje w paśmie 2,4 GHz oraz 5 GHz, w standardzie 802.11ax (WiFi 6).

Cechy wyróżniające:

• Oprogramowanie zarządzające pozwala na centralne zarządzenie siecią bezprzewodową
• Standard 802.11ax Wifi 6
• Maksymalna prędkość transmisji 574+1201 Mb/s (łącznie 1775 Mb/s) równolegle na dwóch pasmach 2,4 i 5 GHz.
• Obsługa PoE 802.3at 100 m
• Łatwość montażu na ścianie lub na suficie
• Uwierzytelnianie przy pomocy strony powitalnej
• Multi-SSID pozwala na stworzenie podsieci dla różnych użytkowników
• Zabezpieczenia klasy biznesowej chronią sieć WiFi przed atakami
• Płynny roaming
• Gigabitowy port Ethernet umożliwia korzystanie z wymagających aplikacji lub przesyłanie plików multimedialnych.

Po co właściwe te wielomody?!

Pomimo ogromnej popularności światłowodów z włóknami jednomodowymi, "wielomody" ciągle pozostają w sprzedaży i są stosowane w wybranych aplikacjach. W teorii włókna wielomodowe uchodzą za "mniej przyszłościowe" - na krótkich i średnich dystansach nie są w stanie dorównać pod względem przepustowości włóknom jednomodowym, natomiast na dystansach dłuższych niż 2 km w ogóle nie znajdują zastosowania ze względu na zjawisko tzw. dyspersji modalnej. Co więcej, okazuje się, że kable wielomodowe pomimo swych ograniczeń przepustowych są droższe od kabli jednomodowych. Wynika to m.in. z tego, że rdzeń włókna wielomodowego posiadający gradientową budowę (współczynnik załamania światła zmienia się i nie jest jednorodny, jak w rdzeniu włókna jednomodowego) jest bardziej skomplikowany, a tym samym droższy w produkcji. Po co więc właściwie te wielomody?

Paradoksalnie okablowanie wielomodowe stosuje się często w serwerowniach łącząc szafy zawierające sprzęt operatorski. Specjalne lasery oraz najnowsze standardy włókien wielomodowych (OM4, OM5) sprawdzają się tam przy wysokoprzepływowych transmisjach na krótkim dystansie. Ponadto rozbudowując realizowane kilka lub kilkanaście lat temu instalacje, instalatorzy decydują się często na stosowanie tego samego typu okablowania - skoro działa, to nie ma sensu go zmieniać.

Do innych powodów wybierania kabli wielomodowych należy m.in. obiegowa opinia mówiąca o tym, że łatwiej się je spawa (ze względu na większy rdzeń). Zasada ta przestała obowiązywać już dawno - w dobie precyzyjnych spawarek centrujących do rdzenia, rozmiar rdzenia przestał mieć jakiekolwiek znaczenie. Inne teorie mówią, że kable wielomodowe stosować należy na krótkich odcinkach, a jednomodowe na odcinkach długich (> 2 km). Ta prawda również straciła na ważności w dobie, gdy oferowane urządzenia jednomodowe mogą działać bez przesterowania na łączach o dowolnej długości.

Stosowanie okablowania z włóknami wielomodowymi wydaje się zasadne w sytuacji, gdy instalacja realizowana jest w trudnych warunkach środowiskowych, np. w obiektach przemysłowych, w których istnieje ryzyko zapylenia, bądź zabrudzenia. Większy rdzeń włókna wielomodowego działa tutaj korzystnie - to samo zabrudzenie (patrz rysunek powyżej) będzie miało znacznie większy negatywny wpływ na transmisję we włóknie jednomodowym (rdzeń 9 μm), aniżeli w wielomodowym (rdzeń 50 μm). Różnica ta może nie uwydatnić się przy spawaniu włókien, gdzie operator dba o czystość i ogranicza wpływa działania czynników zewnętrznych. Może natomiast odegrać rolę w przełącznicach oraz przy podłączaniu, odłączaniu lub przepinaniu urządzeń, jeśli osoba wykonująca tę czynność nie zadba o odpowiednie wyczyszczenie czoła ferruli złącza.

Ultra selektywne wzmacniacze kanałowe TERRA.

W ofercie firmy DIPOL dostępne są 2 modele wzmacniaczy kanałowych marki TERRA: PA420P R82516 PA321TP R82513. Pierwszy z nich posiada 2 wejścia VHF/UHF, 1 wejście UHF oraz wejście FM oraz wbudowany zasilacz. Drugi model posiada 2 wejścia VHF/UHF oraz wejście FM i zasilany jest z zewnętrznego zasilacza, dzięki czemu posiada niewielkie wymiary, co z kolei przełożyć się może na większe możliwości instalacyjne w ciasnych szafkach RTV.

Na rynku dostępnych jest kilka konkurencyjnych rozwiązań dla wzmacniaczy kanałowych. Firma TERRA skupiła się na dwóch aspektach: dobrych parametrach związanych z obróbką sygnałów telewizyjnych (zastosowanie ultra selektywnego filtra SAW) oraz szybkiej i intuicyjnej konfiguracji, która odbywa się za pomocą zainstalowanej na urządzeniu mobilnym lub laptopie aplikacji TERRnet.

Trzystopniowy układ wzmacniania połączony z układem AGC automatycznie dostosuje wzmocnienie sygnału na wybranych częstotliwościach do ustawionego poziomu wyjściowego. Wzmocnienie to osiągnąć może nawet 63 dB, przy założeniu ustawienia maksymalnego poziomu wyjściowego (113 dBμV) i minimalnym poziomie wejściowym wynoszącym 50 dBμV. Zakres dopuszczalnych poziomów dla sygnału wejściowego jest szeroki i wynosi 50 - 100 dBμV. Oznacza to, że wzmacniacz może być stosowany przy wzmacnianiu zarówno słabych, jak i silnych sygnałów bezpośrednio z anteny, jak również stosowany na wyjściu innych urządzeń aktywnych, jako dodatkowy element wzmacniający. Dodatkowo układ AGC jest w stanie kompensować wahania sygnału na wejściu wzmacniacza w zakresie nawet 46 dB.

Cena wzmacniaczy kanałowych serii PA została tak skalkulowana że są one znacząco tańsze od konkurencji. Wygrywają więc nie tylko pod względem technicznym ale też kosztu instalacji.

Wzmacniacze kanałowe Terra dzięki swoim parametrom oraz sposobie konfiguracji mogą być stosowane w praktycznie każdym typie instalacji RTV, przez każdego instalatora - zarówno początkującego, jak i doświadczonego - również takiego, który boi się nowinek technicznych i od lat stosuje te same rozwiązania nie zawsze z korzyścią dla klienta.

Co oznacza SMD+, SMD 3.0, SMD 4.0?

SMD to skrót od angielskiej nazwy Smart Motion Detection, czyli Inteligentna Detekcja Ruchu (IDR). Jest to funkcja, kóra potrafi analizować zdarzenia detekcji ruchu pod kątem wykrycia człowieka bądź pojazdu. Dzięki temu powiadomienia alarmowe zostają przefiltrowane i zbędne alarmy zostają zablokowane. Jeśli mamy system z zapisem na kompatybilnym NVR, to nagrania mogą zostać przefiltrowane pod kątem detekcji człowieka lub pojazdu.

SMD/SMD+ to podstawowa wersja inteligentnej detekcji ruchu. Jej działanie wymaga mniejszej mocy układów AI, dlatego jest obecna w kamerach podstawowych serii. Jeśli potrzebna jest dokładniejsza analiza należy zastosować SMD 3.0 lub 4.0.

Porównanie poszczególnych generacji funkcji SMD przedstawia tabela poniżej:

W SMD 4.0 działa także funkcja Quick Pick, która pozwala wyszukać interesującą nas osobę (samochód) po kolorze ubrania (karoserii). Działa w połączeniu z rejestratorem – odtwarzając nagranie wystarczy zaznaczyć interesujący obiekt jak człowiek czy pojazd. Algorytm działający w oparciu o AI wyszuka i oznaczy nagrania z obiektami w podobnym schemacie barwnym.

Lista produktów Dahua z funkcją SMD znajduje się tutaj.

Zapisywanie zdjęć z kamer w rejestratorach IP Hikvision z serii I.

Rejestratory IP marki Hikvision z serii I, np. DS-7608NI-I2 K22083 posiadają możliwość wykonywania zrzutów obrazów z kamer według harmonogramu lub wyzwalanych za pomocą zdarzenia alarmowego. Dla wyzwalania czasowego istnieje możliwość ustawienia interwału czasowego w zakresie od 3 sekund do 24 godzin. Dla wyzwalania zdarzeniowego można ustawić czas i częstość robienia zrzutów po zdarzeniu. Zdjęcia wykonywane będą z wykorzystaniem drugiego strumienia. Tego typu rozwiązanie może zostać wykorzystane np. do tworzenia historii postępu budowy. Po ustawieniu w harmonogramie nagrywania ciągłego we wszystkie dni, zrzuty będą wykonywane z określonym interwałem czasowym przez 24 godziny na dobę. Istnieje możliwość zdefiniowania do 8 przedziałów czasowych dla każdego dnia tygodnia i określenie sposobu wykonywania zrzutów (ciągłe, detekcja ruchu, zdarzeniowe, itd.) w każdym przedziale.

Dlaczego nie można łączyć światłowodowych złączy UPC oraz APC? Instalatorzy początkujący w dziedzinie światłowodów często nie zwracają uwagi na fakt, że złącza światłowodowe występować mogą w dwóch wersjach szlifowania ferruli: UPC (Ultra Physical Contact) oraz APC (Angled Physical Contact). Różnica ta ma wpływ na zdolność złącza to tłumienia sygnałów odbitych i jest wykorzystywana w systemach pracujących w III oknie transmisyjnym i wyższych...>>>więcej