Nr 33/2007 (1.10.2007)
Chiny przyjęły nowy standard w telewizji cyfrowej - zmiana warty? Przełomem w cyfrowej technice telewizyjnej można nazwać, przyjęty w ubiegłym miesiącu w Chinach, dualny standard cyfrowej telewizji naziemnej DMB-TH (Digital Multimedia Broadcast-Terrestria/Handheld). Jest on poważnym rozwinięciem wcześniej opracowanych standardów, pozwalającym na naziemne transmisje sygnału telewizyjnego do odbiorników stacjonarnych, przenośnych i mobilnych zarówno w standardowej rozdzielczości, jak i HDTV.
Spośród obecnych na rynku standardów - europejskiego DVB-T, amerykańskiego ATSC, japońskiego ISDB-T i chińskiego DMB-TH - chiński standard jest najnowocześniejszy.
Bazuje on na technice modulacji TDS-OFDM (Time Domain Synchronous – Orthogonal Frequency Division Multiplexing), która jest bardziej zaawansowana niż OFDM, stosowana w standardzie DVB -T, nie mówiąc o stosowanej w ATSC - 8VSB.
Nowy sposób modulacji pozwala, podobnie jak zwykły OFDM, na transmisje wielokanałowe, przez co znakomicie nadaje się do nadawania dużych strumieni, w tym HDTV. Zaawansowanie techniki TDS-OFDM polega na tym, że oprócz transmisji wielokanałowej następuje zwielokrotnienie parametrów transmisyjnych poprzez wykorzystanie podziału w czasie.
Oprócz wykorzystania w transmisjach telewizyjnych, TDS-OFDM planowane jest jako modulacja w chińskim standardzie WiMAX, znanym jako BWA (Broadband Wireless Access) oraz Beyond 3G/4G - chińskim standardzie następnej generacji w telefonii komórkowej.
Chiny do tej pory kojarzone były jako producent sprzętu. Licencje były udzielane na technologie opracowywane w USA, Japonii, a ostatnio w Korei. Wygląda na to, że okres ten dobiega końca. W gronie liderów technologi telewizyjnych następuje zmiana warty.
Spośród obecnych na rynku standardów - europejskiego DVB-T, amerykańskiego ATSC, japońskiego ISDB-T i chińskiego DMB-TH - chiński standard jest najnowocześniejszy.
Bazuje on na technice modulacji TDS-OFDM (Time Domain Synchronous – Orthogonal Frequency Division Multiplexing), która jest bardziej zaawansowana niż OFDM, stosowana w standardzie DVB -T, nie mówiąc o stosowanej w ATSC - 8VSB.
Nowy sposób modulacji pozwala, podobnie jak zwykły OFDM, na transmisje wielokanałowe, przez co znakomicie nadaje się do nadawania dużych strumieni, w tym HDTV. Zaawansowanie techniki TDS-OFDM polega na tym, że oprócz transmisji wielokanałowej następuje zwielokrotnienie parametrów transmisyjnych poprzez wykorzystanie podziału w czasie.
Oprócz wykorzystania w transmisjach telewizyjnych, TDS-OFDM planowane jest jako modulacja w chińskim standardzie WiMAX, znanym jako BWA (Broadband Wireless Access) oraz Beyond 3G/4G - chińskim standardzie następnej generacji w telefonii komórkowej.
Chiny do tej pory kojarzone były jako producent sprzętu. Licencje były udzielane na technologie opracowywane w USA, Japonii, a ostatnio w Korei. Wygląda na to, że okres ten dobiega końca. W gronie liderów technologi telewizyjnych następuje zmiana warty.
Wprowadzenie standardu DMB-TH zrewolucjonizuje telewizję mobilną. Na zdjęciu telewizja w metrze w Hongkongu.
Plebiscyt na okładkę papierowego katalogu Dipol - 2008. Jaka będzie okładka naszego katalogu papierowego w roku 2008?. Od artysty plastyka pana Łukasza Kozaka z Krakowa z którego usług korzystamy przy tego rodzaju okazjach otrzymaliśmy pięć projektów, z których musimy wybrać jeden. Jak co roku urządzamy internetowy plebiscyt.
Wojna - antenowy patent. Przez kraj, w którym zrobiono poniższe zdjęcia przetoczyła się niedawno wojna. Oprócz tragedii związanych ze śmiercią ludzi, wstrząsające wrażenie budzą zniszczone budynki - bombardowane, niszczone artylerią, podpalane. Po wyciszeniu konfliktu do części z nich powrócili mieszkańcy. Odbudowa domów to proces długotrwały, ale życie miało swoje prawa - mieszkańcy chcieli oglądać telewizję. W ten sposób mieli dostęp do najświeższych wiadomości - często decydujących o ich życiu (ataki i napady na wioski trwały długo po zakończeniu konfliktu).
Popularnym rozwiązaniem stał się prowizoryczny montaż anten w sposób widoczny na zdjęciu poniżej.
Popularnym rozwiązaniem stał się prowizoryczny montaż anten w sposób widoczny na zdjęciu poniżej.
Stan niepewności w Bośni i Hercegowinie, bo tam zrobiono te zdjęcia, trwa nadal.
Nowoczesna antenowa instalacja zbiorcza - wskazówki dla projektantów. Wymiana urządzeń w instalacjach wymaga podjęcia decyzji i zabezpieczenia odpowiednich środków finansowych. Wymiana okablowania wymaga także czasu i cierpliwości lokatorów. Dlatego należy instalować przewody o jak najszerszym spektrum zastosowań. Przewody w instalacjach zbiorczych powinny mieć dobre parametry nie tylko w paśmie RTV (88-862 MHz), ale także na częstotliwości pierwszej pośredniej satelitarnej (950-2400 MHz) oraz w paśmie kanału zwrotnego 5-60 MHz. Pozwoli to na wprowadzenie dodatkowych usług, np. rozprowadzenie sygnałów satelitarnych w zakresie pierwszej pośredniej satelitarnej z wykorzystaniem przemienników IF/IF lub multiswitchy. Na częstotliwościach kanału zwrotnego często oferowany jest sygnał internetowy.
Schemat instalacji pracującej do 2,4 GHz nie różni się od pracującej do 862 MHz, choć należy unikać przelotowego łączenia gniazd (przy przelotowym łączeniu gniazd nie można używać multiswitchy). Wszystkie elementy pasywne muszą pracować w paśmie 0,05-2,4 GHz.
Optymalna topologia instalacji ("gwiazda") sprowadza się do doprowadzenia kabla od każdego gniazda do punktu wspólnego, np. skrzynki na korytarzu, gdzie podłączamy je do odgałęźników wielowyjściowych. Pozwoli to w przyszłości na stosowanie filtrów pakietowych. To rozwiązanie ułatwia także czynności serwisowe oraz zmniejsza awaryjność.
Wszystkie klatki schodowe łączymy rozgałęźnikiem, względnie, jeśli liczba abonentów w klatce schodowej jest bardzo duża to stosujemy dodatkowe wzmacniacze - powstaje wtedy instalacja dwustopniowa.
Warto również przewidzieć możliwość podłączenia instalacji do telewizji kablowej oferującej coraz więcej usług teletechnicznych. Należy zaprojektować skrzynkę na wzmacniacz budynkowy w piwnicy. Wzmacniacz budynkowy, w razie podłączenia telewizji kablowej, zastąpi wzmacniacz kanałowy stosowany w instalacji zbiorowego odbioru.
Z piwnicy warto poprowadzić 2 kable – ułatwia to pakietyzację i zmniejsza jej koszty (tylko dwa filtry, przy najczęściej spotykanym modelu pakietu podstawowegoy lub rozszerzonego).
Schemat instalacji pracującej do 2,4 GHz nie różni się od pracującej do 862 MHz, choć należy unikać przelotowego łączenia gniazd (przy przelotowym łączeniu gniazd nie można używać multiswitchy). Wszystkie elementy pasywne muszą pracować w paśmie 0,05-2,4 GHz.
Optymalna topologia instalacji ("gwiazda") sprowadza się do doprowadzenia kabla od każdego gniazda do punktu wspólnego, np. skrzynki na korytarzu, gdzie podłączamy je do odgałęźników wielowyjściowych. Pozwoli to w przyszłości na stosowanie filtrów pakietowych. To rozwiązanie ułatwia także czynności serwisowe oraz zmniejsza awaryjność.
Wszystkie klatki schodowe łączymy rozgałęźnikiem, względnie, jeśli liczba abonentów w klatce schodowej jest bardzo duża to stosujemy dodatkowe wzmacniacze - powstaje wtedy instalacja dwustopniowa.
Warto również przewidzieć możliwość podłączenia instalacji do telewizji kablowej oferującej coraz więcej usług teletechnicznych. Należy zaprojektować skrzynkę na wzmacniacz budynkowy w piwnicy. Wzmacniacz budynkowy, w razie podłączenia telewizji kablowej, zastąpi wzmacniacz kanałowy stosowany w instalacji zbiorowego odbioru.
Z piwnicy warto poprowadzić 2 kable – ułatwia to pakietyzację i zmniejsza jej koszty (tylko dwa filtry, przy najczęściej spotykanym modelu pakietu podstawowegoy lub rozszerzonego).
Schemat okablowania bloku 10 piętrowego ułatwiającego podłączenie telewizji kablowej. Z piwnicy warto poprowadzić 2 kable – ułatwia to pakietyzację i zmniejsza jej koszty.
Gniazdo satelitarne z kanałem zwrotnym Signal. Gniazdko R694140 posiada dwa wejścia: pierwsze obsługuje wyjścia R, TV, SAT2, drugie SAT1. Tor SAT2 przenosi sygnał pierwszej pośredniej częstotliwości satelitarnej, tor SAT1 przenosi sygnał satelitarny, ale może być również wykorzystywany do transmisji zmodulowanego sygnału zwrotnego, np. z tunera SAT.
Przykład wykorzystania gniazda w popularnej instalacji domowej - schemat
Przykład wykorzystania gniazda w popularnej instalacji domowej - schemat
Gniazdo RTV, SAT z kanałem zwrotnym - R694140
CCTV - problemy transmisji wizji na duże odległości. Informacja podstawowa o jasności obrazu przesyłana jest na częstotliwości 3 MHz, natomiast informacja o kolorze na częstotliwości 4,5 MHz. Z charakterystyki przewodu wynika, że dla wyższych częstotliwości tłumienie jest większe. Uwidacznia się to na bardzo długich odcinkach przewodu. Z tego powodu kamery kolorowe wymagają kabla koncentrycznego o mniejszym tłumieniu i lepszym ekranowaniu. DIPOL poleca kabel TRISET-113 E1015_500 lub TRISET-11 E1025_200. W przypadku długich przewodów i kłopotów z jakością sygnału objawiających się zanikaniem koloru można zastosować wzmacniacz sygnału wideo VCA-1/2000 M1842.
W przypadku długich przewodów i kłopotów z jakością sygnału objawiających się zanikaniem koloru, można zastosować wzmacniacz sygnału wideo VCA-1/2000 M1842
Monitor instalatorski – CCTV. Regulacja ustawień kamery i obiektywu nastręcza sporo kłopotów, zwłaszcza gdy urządzenie zamontowane jest w trudno dostępnym miejscu. Pracę w takich warunkach ułatwia monitor serwisowy LCD MIG-29 M3104. Dzięki niewielkim gabarytom (przekątna wyświetlacza 3,5”) bardzo łatwo przy jego pomocy ustawić kamerę, nawet na wysokiej drabinie. Monitor można zasilać z instalowanej kamery lub z baterii montowanych w opasce na rękę.
Monitor serwisowy LCD MIG-29 M3104
Jakość rejestratorów cyfrowych - rozdzielczość. Rozdzielczość i ilość klatek zapisywanych w ciągu sekundy to podstawowe parametry podawane przez producentów rejestratorów cyfrowych. Zwykle podawana jest zbiorczo ilość klatek możliwych do zapisania w rejestratorze. Przykładowo podanie parametru 400 kl/s dla rejestratora 16-kanałowego oznacza możliwość zapisu 25 kl/s z każdej kamery. Jednak dla określenia jakości zapisu i możliwości rejestratora ważne jest podanie przy jakiej rozdzielczości następuje ten zapis. Pomiędzy rejestratorem o parametrze 400 kl/s CIF i rejestratorem o parametrze 400 kl/s D1 jest zasadnicza różnica. Jeśli producent nie podaje przy ilości zapisywanych klatek w jakiej rozdzielczości to następuje, znaczy, że próbuje ukryć słabe parametry.Rozdzielczość obrazów w technice cyfrowej określa ilość zapisanych pikseli w poziomie i w pionie. W technice cyfrowej popularnym standardem jest CIF (Common Intermediate Format). Wielkości obrazu w tym standardzie są wielokrotnością makrobloków (16 x 16 pixeli). Makrobloki to pojęcie związane między innymi z kompresją MPEG.Dla określenia rozdzielczości rejestratorów często stosuje się również określenie Full D1 odpowiadające rozdzielczości obrazu w systemie PAL - 720 x 576 pikseli (Half D1 - 720 x 288). Bardzo rzadko, ale spotykana jest rozdzielczość określana jako SIF (Source Input Format) - 352 x 288 pikseli (dla standardu PAL).Rozdzielczość obrazu cyfrowego w standardzie CIF:
- 4CIF - 704 x 576,
- CIF - 352 x 288,
- QCIF - 176 x 144,
- "720p" - 1280 x 720,
- HDTV - 1920 x 1080.
- QQVGA - 160x 120,
- QVGA - 320 x 240,
- VGA - 640 x 480,
- SVGA - 800 x 600,
- XGA - 1024 x 768,
- WXGA - 1280 x 768,
- SXGA - 1280 x 1024,
- UXGA - 1600 x 1200,
- QXGA - 2048 x 1536.
Rozdzielczości obrazów w standardzie CIF i VGA
Jak jest zbudowana i jak działa elektryczna przysłona w obiektywach CCTV? - Część 4. Jak zbudowany jest układ sterowania przysłony w kamerze z obiektywem Video Iris?
W kamerze sterującej obiektywem Video Iris układ sterowania przysłoną znajduje się w obiektywie, a nie w kamerze. W takim rozwiązaniu wykorzystuje się tylko 3 przewody sterujące pracą przysłony: Zasilanie DC 12 V, Masa oraz sygnał Video z kamery. W obudowie obiektywu znajdują się wzmacniacze, potencjometr „Level” do ustalenia poziomu otwarcia przysłony oraz niekiedy potencjometr „ALC” umożliwiający ustawienie szybkości reakcji na zmiany oświetlenia. Jak widać układ sterowania został przeniesiony z kamery DC do obiektywu (patrz poprzedni Informator). Układ kamery DC Iris jest bardziej skomplikowany niż Video Iris (a odwrotnie obiektywy), więc większość tych kamer posiada również opcję sterowania obiektywów Video Iris. W tej sytuacji producenci dodają przełącznik zmieniający funkcję przewodów sterujących obiektywu. (PW)
W kamerze sterującej obiektywem Video Iris układ sterowania przysłoną znajduje się w obiektywie, a nie w kamerze. W takim rozwiązaniu wykorzystuje się tylko 3 przewody sterujące pracą przysłony: Zasilanie DC 12 V, Masa oraz sygnał Video z kamery. W obudowie obiektywu znajdują się wzmacniacze, potencjometr „Level” do ustalenia poziomu otwarcia przysłony oraz niekiedy potencjometr „ALC” umożliwiający ustawienie szybkości reakcji na zmiany oświetlenia. Jak widać układ sterowania został przeniesiony z kamery DC do obiektywu (patrz poprzedni Informator). Układ kamery DC Iris jest bardziej skomplikowany niż Video Iris (a odwrotnie obiektywy), więc większość tych kamer posiada również opcję sterowania obiektywów Video Iris. W tej sytuacji producenci dodają przełącznik zmieniający funkcję przewodów sterujących obiektywu. (PW)
Schemat budowy kamery sterującej obiektywami Video Iris
Bezpieczeństwo w sieciach VVD. Sieci, w których przesyłamy obrazy (Video), dźwięki (Voice) oraz dane (Data) określamy jako VVD - Video-Voice-Data.
Zdalny monitoring, poza oczywistymi zaletami, niesie niebezpieczeństwo dla sieci lokalnej, gdyż wymaga dopuszczenia połączeń z Internetu do kamer IP. Typowe rozwiązanie zabezpieczające polega na przekierowaniu portów na kamery IP umieszczone w sieci lokalnej. Jednakże, pozwala to ewentualnemu napastnikowi na stosunkowo łatwy dostęp do sieci lokalnej.
Zdalny monitoring, poza oczywistymi zaletami, niesie niebezpieczeństwo dla sieci lokalnej, gdyż wymaga dopuszczenia połączeń z Internetu do kamer IP. Typowe rozwiązanie zabezpieczające polega na przekierowaniu portów na kamery IP umieszczone w sieci lokalnej. Jednakże, pozwala to ewentualnemu napastnikowi na stosunkowo łatwy dostęp do sieci lokalnej.
Kamery IP umieszczone w sieci lokalnej
Drugie, bezpieczniejsze rozwiązanie polega na umieszczeniu kamer w sieci lokalnej, pomiędzy dwoma routerami. Pierwszy zapewnia dostęp do kamer z Internetu, drugi separuje ruch między siecią lokalną, a podsiecią chronioną, gdzie znajdują się komputery użytkowników i np. serwer plików. W tym rozwiązaniu, z punktu widzenia komputerów w podsieci chronionej, kamery IP widziane są tak jak każdy inny zdalny komputer. Zagadnienie konfiguracji i szczegółów budowy takiej sieci jest bardzo złożone i wymaga bezwzględnie udziału informatyka specjalizującego się w bezpieczeństwie sieciowym.
Kamery IP umieszczone w sieci lokalnej, komputery umieszczone w podsieci chronionej
Pół metra wyżej i ruszyło - strefa Fresnela. Poniższe zdjęcie zostało wykonane z miejsca, gdzie znajduje się jedna z anten radiowego linku na 2,4 GHz. Druga antena widoczna jest na zdjęciu jako biały punkt. Odległość wynosi około 300 m, zachowana jest widoczność.
Anteny pierwotnie znajdowały się 220 cm nad powierzchnią dachu i 140 cm nad kominami. Około 30 m od anteny widocznej w oddali, po lewej stronie, znajduje się mało widoczne drzewo. Jego liście zaczynają się około 150 - 200 cm od osi antena-antena. Rozrost drzewa w ciągu lata spowodował zerwanie linku. Dopiero podniesienie anten o 50 cm przywróciło link.
Anteny pierwotnie znajdowały się 220 cm nad powierzchnią dachu i 140 cm nad kominami. Około 30 m od anteny widocznej w oddali, po lewej stronie, znajduje się mało widoczne drzewo. Jego liście zaczynają się około 150 - 200 cm od osi antena-antena. Rozrost drzewa w ciągu lata spowodował zerwanie linku. Dopiero podniesienie anten o 50 cm przywróciło link.
Strefa Fresnela (czyt. frenela) to jedno z najważniejszych pojęć pojawiających się w tematyce radiowej, z którym koniecznie trzeba się zapoznać. Jest nią obszar aktywnie uczestniczący w przenoszeniu energii sygnału radiowego. Kształt tego obszaru w przekroju wzdłużnym jest elipsą, a w przekroju poprzecznym jest okręgiem. Promień tego okręgu zmienia się na długości całego łącza radiowego i przyjmuje wartość maksymalną w połowie odległości między antenami. Największe znaczenie ma pierwsza strefa Fresnela, gdyż to właśnie w niej przenoszona jest prawie cała energia sygnału radiowego.
Wykres obrazujący kształt strefy Fresnela
Przykład źle wykonanej instalacji WLAN. Obecność widocznych przeszkód w pierwszej strefie Fresnela będzie powodować wadliwe działanie łącza radiowego.
Przykład poprawnie zestawionego łącza. Widoczność anten i brak przeszkód w pierwszej strefie Fresnela.
Ciekawie o antenach - VI konkurs wakacyjny Dipola 2007 dobiegł końca. Teraz prace oceni krakowski fotograf p. Paweł Zechenter - zachęcamy do obejrzenia zdjęć i skonfrotnowania swoich ocen z decyzją jurora. Ogłoszenie wyników nastąpi w Informatorze TV-Sat dnia 8 października 2007 r.
Zdjęcia konkursowe
Zdjęcia konkursowe
DIPOL zmienia logo. Po 17 latach zmieniamy logo firmy. Jego oficjalna prezentacja nastąpi na Targach SatKrak i Alarm Kielce. Dla zainteresowanych i niecierpliwych prezentujemy nowy znak DIPOL-a na wirtualnym stoisku firmowym. Mamy nadzieję pracować z nim przynajmniej przez następne 17 lat.