Informator TV-SAT, CCTV, WLAN

Transmisja 400G na odległość 2400 kilometrów.

Standard IEEE 802.3bs-2017 opisujący możliwości transmisji danych Ethernet z prędkością 400 Gbit/s z wykorzystaniem światłowodu jest od około 2 lat tematem dominującym operatorskie spotkania branżowe na całym świecie. Podczas odbywającej się na początku marca w San Diego konferencji Optical Fiber Communication Conference and Exhibition (OFC) 2023, globalny dostawca innowacyjnych rozwiązań sieciowych, firma Infinera poinformowała o rekordowo dalekiej transmisji z prędkością 400 Gb/s na odcinku 2400 km, przy wykorzystaniu światłowodu TXF firmy Corning. Zasięg transmisji osiągnięty w tej próbie jest dwukrotnie większy od poprzedniego rekordu. Warto nadmienić, że włókna TXF są zgodne ze standardem IUT-T G.654E. Od "zwykłych", popularnych włókien jednomodowych rożni je m.in. długość fali odcięcia wynosząca 1520 nm (oznacza to, że włókna te mogą służyć do transmisji wyłącznie w III lub wyższym oknie transmisyjnym - długości fali 1550 nm i 1625 nm) oraz znacznie większa średnica pola modu (czyli efektywny obszar propagacji światła we włóknie), który wynosi tu 12,4 μm, zamiast 9 μm w standardowych włóknach.

Bardzo podobnym osiągnieciem mogą pochwalić się firmy Cisco i Sipartech. Podczas testów zrealizowano transmisję na odcinku o długości ponad 1337 km. W tym przypadku długodystansowa trasa światłowodowa wiodła z Paryża do Clermont-Ferrand, następnie do Lyonu i z powrotem do Paryża wykorzystując włókna mieszane.

Miernik DD 2400 do pomiarów RTV - jedno złącze dla różnych źródeł sygnału.

Oprócz pomiaru poszczególnych parametrów cyfrowych sygnałów telewizyjnych, które mają istotny wpływ na poprawne wykonanie i działanie instalacji RTV/SAT, jednym z podstawowych kryterium przy wyborze miernika jest prostota obsługi i funkcjonalność. Z pewnością dużo wygodniejszym urządzeniem będzie miernik mający jedno wejście wspólne dla sygnałów DVB-T2 oraz DVB-S/S2. Rozwiązanie to pozwala wyeliminować uciążliwe przełączanie bądź przekładanie kabla pomiarowego przy pomiarze bezpośrednio z multiswitcha. Kolejną ważną funkcją jest pomiar sygnału RF w bardzo szerokim zakresie co pozwala wyeliminować problem z przesterowaniem sygnału na poszczególnych elementach w instalacji jak i samego miernika.

Czy warto używać mierników światłowodowych z funkcją reflektometru?

Ze względu na nieustająco rosnącą popularność światłowodów, znaczenia nabiera kwestia umiejętności wykonania właściwych pomiarów dla toru optycznego. Instalatorzy często decydują się na zakup najtańszych "reflektometrów" lub mierników z funkcją reflekometru myśląc, że pozwolą im one w sposób szybki i bezproblemowy wykonać pomiary oraz w razie problemów - dokonać pełnej diagnostyki łącza.

Prawda bywa jednak bolesna i okazuje się, że w tym przypadku "tanie" może być wrogiem "dobrego" - choć oczywiście nie jest to regułą. Warto jednak wiedzieć, że na zakup najtańszych urządzeń tego typu decydują się z reguły osoby nie posiadające doświadczenia praktycznego oraz wymaganej, minimalnej wiedzy teoretycznej. Praktyka pokazuje, że tańsze reflektometry ze względu na ograniczone możliwości w prezentowaniu wyników, wymagają od użytkownika większej wiedzy pozwalającej na ich umiejętną interpretację lub zrozumienia dlaczego pewnych informacji uzyskać po prostu się nie da.

Poniżej zaprezentowano przykład pomiaru z wykorzystaniem taniego reflektometru lub raczej miernika z funkcjami reflektometru, ponieważ już na pierwszy rzut oka widać, że urządzenie to nie mierzy reflektancji, czyli tego do czego zostało tak na prawdę stworzone i w oparciu o co opiera swoje całe funkcjonowanie.

Na powyższym reflektogramie widać doskonale zdarzenia o charakterze reflektancyjnym (odbijające światło) - najczęściej są to złącza. W tabeli kolumna w której powinny być wartości tego parametru dla poszczególnych zdarzeń jest pusta. Pozbawia to instalatora informacji na temat rzeczywistej jakości wykonywanych połączeń - złącze takie powinno mieć niskie tłumienie oraz odbijać jak najmniej światła. Jeśli więc w zleceniu pomiarowym zawarte jest wykazanie właściwej dla danego standardu złącz reflektancji, urządzenie to będzie bezużyteczne. Ponadto, jak wspomniano wcześniej, brak informacji o wartości reflektancji ogranicza mocno możliwości diagnostyczne. W opisywanym przykładzie mamy do czynienia z dwoma złączami - zdarzenia nr 5 oraz nr 6. Pierwsze z nich tłumiące nieco ponad 0,5 dB, drugie nieco ponad 0,9 dB. Na oba składają się 2 spawy oraz złącze. W przypadku drugiego złącza zmierzone tłumienie jest więc wyższe od typowo oczekiwanego (2x 0,1 dB + (0,3...0,5) dB = 0,5...0,7 dB). Nie mając informacji o reflektancji nie wiemy, czy zwiększone tłumienie jest pochodną gorszych spawów, czy słabszego połączenia rozłącznego. W przypadku informacji nt. reflektancji - jeśli byłaby ona w normie, wina leżałaby najprawdopodobniej w spawach, w przypadku niskiej reflektancji winne byłoby złącze.

W omawianym przykładzie wykorzystano włókno rozbiegowe o długości 50 m. Szerokość impulsu ustawiona została na 50 ns, co jest z reguły wartością właściwą dla pomiarów odcinków o długości kilku kilometrów - w tym przykładzie jest to około 4,3 km. Na powyższych zrzutach ekranu widać, że pomimo zastosowania 50 m włókna eliminującego strefę martwą, strefa ta sięga drugiego zdarzenia uniemożliwiając właściwy pomiar tłumienia pierwszego złącza w instalacji. Zmierzone tłumienie wyniosło 0,88 dB, ale ponieważ krzywa na wykresie nie osiągnęła przed złączem właściwego poziomu, pomiar ten jest przekłamany na niekorzyść instalatora (tłumienie jest zawyżone). Wielkość strefy martwej uzależniona jest od szerokości impulsu pomiarowego (tutaj 50 ns), ale również od jakości elektroniki i komponentów użytych do budowy urządzenia - te najtańsze będą w tym zakresie wyraźnie gorsze generując większe strefy martwe na początku mierzonego toru oraz po każdym zdarzeniu o charakterze reflektancyjnym.

Rozwiązaniem tego problemu (oprócz stosowania urządzeń wyższej klasy i dbania o czystość złącza pomiarowego) jest zastosowanie dłuższego włókna rozbiegowego lub zmniejszenie impulsu pomiarowego. Mniejszy impuls pomiarowy to z założenia mniejsze strefy martwe. Niestety, w tym konkretnym przypadku już dla impulsu 50 ns widać wyraźny skok zaszumienia wykresu po zdarzeniu nr 5 na 2958 metrze oraz kolejnych. Zaszumienie takie wpływa negatywnie na dokładność pomiaru i właściwe rozpoznawanie zdarzeń przez reflektometr. Obecność szumów oznacza, że użyty impuls (50 ns) był za słaby i wskazane byłoby użycie szerszego impulsu (to wygładzi wykres) To z kolei wpłynie negatywnie na wielkość stref martwych i koło się zamyka.

Ostatnia kwestia to zdolność urządzenia do rozpoznawania zdarzeń. Nie da się ukryć, że z tym bywa różnie nawet przy najdroższym sprzęcie. Warto jednak przyjrzeć się omawianemu przykładowi. Na poniższym, powiększonym fragmencie wykresu wyraźnie widać spadek poziomu sygnału wstecznie odbitego. Jest to spaw o tłumieniu około 0,21 dB - wyznaczonym manualnie za pomocą markerów już po samym pomiarze. Zdarzenie to zostało kompletnie zignorowane przez urządzenie i nie wymienione na liście zdarzeń w tabeli. Świadomy użytkownik wyszuka to zdarzenie, zmierzy manualnie jego właściwości i uwzględni w raporcie pomiarowym. Osoba bez podstawowej wiedzy może mieć z tym problem.

Czy najtańsze urządzenia z funkcją reflektometru są więc bezużyteczne? Absolutnie nie. Opisywany przykład - pomimo tego, że nie do końca prawidłowo przeprowadzony - należałoby zastosować większe włókno rozbiegowe oraz szerszy impuls, daje sporo informacji o torze optycznym - widzimy długość światłowodu, możemy zlokalizować większość zdarzeń i część z nich zmierzyć. Jest to więc dobre narzędzie do szukania usterek (oraz w zależności od sytuacji ich przyczyn) w sieci - złamane włókna, złe złącza, itp. Bardziej szczegółowa diagnostyka może być przeprowadzana, ale ze świadomością opisywanych wyżej ograniczeń. Do wykonywania pełnoprawnych pomiarów zalecane jest jednak stosowanie urządzeń, które potrafią mierzyć i rejestrować wartość reflektancji - na przykład reflektometr Grandway FHO3000 L5828.

Schemat instalacji wideodomofonowej dla domku jednorodzinnego z dodatkową kamerą IP.

Budując nowoczesny system wideodomofonowy należy wziąć pod uwagę, że wideodomofon może sterować furtką oraz bramą wjazdową. Można do tego wykorzystać zainstalowaną na smartfonie aplikację. Montując stację bramową, widok z wbudowanej kamery koncentruje się na osobie dzwoniącej. Jeżeli kamera posiada bardzo szeroki kąt widzenia, możliwa jest obserwacja obszaru znajdującego się przed bramą wjazdową, jednak nawet jeśli stacja bramowa obejmie taki obszar, zazwyczaj jest on niewystarczający.

Do systemu wideodomofonowego IP Hikvision można dołączyć dodatkowa kamerę IP, która swoim zasięgiem będzie obejmowała obszar bramy wjazdowej lub bramy wjazdowej i furtki. W trakcie lub po odebraniu połączenia, można zmienić widok z głównej stacji bramowej na dodatkową kamerę IP i podgląd obszaru przed bramą. Dzięki obsłudze zdalnej za pomocą smartfona istnieje możliwość zdalnego otwierania oraz weryfikacji w każdym momencie, czy brama wjazdowa jest otwarta czy zamknięta.

Poniżej zaprezentowano schemat instalacji wideodomofonowej IP dla budynku jednorodzinnego. Instalacja została wykonana w oparciu o jednoabonamentową stację bramową IP Villa DS-KV8113-WME1(B) G73639 z wbudowaną kamerą oraz 2 przekaźnikami do sterowania furtką i bramą wjazdową. Monitor DS-KH6320-WTE1 G74001 wyposażony w interfejs Wi-Fi, został zainstalowany wewnątrz budynku. Obserwacja obszaru przy bramie wjazdowej zrealizowana została za pomocą kamery IP Hikvision DS-2CD1023G0E-I(C) K17662. Do zasilenia stacji bramowej, monitora i kamery IP wykorzystany został switch Ultipower N299781 wyposażony w 4 porty PoE w standardzie 802.3af/at. System został podłączony do sieci internetowej za pomocą routera Mercusys AC12G N2933. W furtce umieszczono elektrozaczep symetryczny Bira S12U z serii Hartte G74220 z regulowaną szczęką w zakresie do 4 mm, który jest przystosowany do pracy z napięciem stałym lub zmiennym 12 V. Do jego wzbudzenia wykorzystano zasilacz DC 12 V M1820.

Popularna antena do GSM.

Antena Yagi-Uda, zwana również anteną Yagi jest jednym z najpopularniejszych typów anten. Cechuje się ona stosukowo prostą konstrukcją oraz wysokim zyskiem, który zazwyczaj przekracza 10 dBi. Anteny takie stosuje się w systemach pracujących w zakresach częstotliwości od HF do UHF, tj. od ok. 3 MHz do ok. 3 GHz, chociaż pasmo pracy anteny Yagi jest zazwyczaj niewielkie.

Antena Yagi została opracowana przez Shintaro Uda w 1926 roku w Japonii. Wyniki prac opublikowane zostały w języku japońskim. Projekt w języku angielskim pierwszy raz został przedstawiony przez prof. Yagi, który udał się do Stanów Zjednoczonych przyczyniając się znacząco do rozpowszechnienia opracowanej anteny.

Podstawową geometrię anteny Yagi przedstawia rysunek poniżej. Składa się ona z pojedynczego elementu aktywnego, zwanego wibratorem (W), który realizowany jest jako dipol prosty lub pętlowy. Jest to jedyny zasilany element anteny. Pozostałe elementy to elementy bierne, które umożliwiają zwiększenie kierunkowości anteny. Wibrator stanowi zwykle przedostatni element anteny, którego wymiary dobiera się tak, by w obecności pozostałych elementów zapewnić rezonans na żądanej częstotliwości pracy (wymagana długość dipola prostego waha się w granicach 0,45 – 0,48 długości fali).

Element umieszczony za wibratorem (rysunek powyżej) to reflektor (R). Jego długość jest nieco większa od wibratora. Zazwyczaj stosuje się jeden reflektor, gdyż zwiększanie ich ilości nie poprawia znacząco parametrów anteny. Obecność reflektora obniża względny poziom listka wstecznego charakterystyki promieniowania anteny, a więc redukuje ilość mocy wypromieniowanej w kierunku przeciwnym do zamierzonego przy jednoczesnym zwiększeniu zysku anteny. Zwiększona długość reflektora w stosunku do wibratora zapewnia dwie korzyści. Po pierwsze dłuższy element zapewnia skuteczniejsze odbicie fali, zwiększając zysk anteny. Ponadto jeśli reflektor jest dłuższy od wibratora będącego w rezonansie, impedancja reflektora ma charakter indukcyjny (napięcie wzdłuż reflektora wyprzedza w fazie prąd).

Antena GSM ATK 10 800-980 A7025 MHz jest 10-elementową, kierunkową anteną zewnętrzną przeznaczoną do transmitowania sygnału telefonii komórkowej. Antenę cechuje zysk do 12,8 dBi dla częstotliwości od 800 do 970 MHz, dzięki czemu doskonale nadaje się do podłączania do modemów internetowych. Antena jest zwarta dla prądu stałego.

Funkcja automatycznej aktualizacji w kamerach i rejestratorach Dahua.

W większości przypadków aktualizacja oprogramowania jest zalecana ze względów bezpieczeństwa i poprawek błędów. Ręczna aktualizacja wymaga wyszukania odpowiednich plików na serwerze producenta. Jest to mniej wygodne niż funkcja automatycznego wyszukiwania aktualizacji. Tutaj system samodzielnie wykrywa potrzebę aktualizacji i informuje o możliwości zainstalowania aktualizacji lub nawet automatycznie je instaluje. Aktualizacje niosą ryzyko zaistnienia problemów - np. rozłączenie kamer, dlatego lepszym pomysłem jest instalowanie aktualizacji pod kontrolą użytkownika.

Zdalne zasilanie switcha PoE. Switch PoE ULTIPOWER 352SFP N299707 posiada funkcję PD (ang. Powered Device), która umożliwia jego zasilanie poprzez podłączenie do innego switcha PoE. Funkcja ta jest niezwykle przydatna, gdy do miejsca instalacji switcha (oraz kamer, jeśli kamery montowane są w tym samum miejscu, np. na słupie) doprowadzona jest tylko jedna skrętka komputerowa...>>>więcej